Lieve mensen, 

Onlangs zat ik in een CJG aan de koffietafel en raakte met een jongere en zijn moeder in gesprek. De moeder vertelde dat ze heel wat te stellen had gehad met haar zoon en dat hij al veel hulpverleners gehad had. Ze vertelde er ook blij bij dat het nu veel beter ging en er meer harmonie tussen hun was dan ooit. Ik vroeg wat ertoe bijgedragen had dat het nu zoveel beter ging.
Toen kwam er een verrassend antwoord van moeder. Ze vertelde dat na jaren leven met een daklekkage, de lekkage gerepareerd was. Moeder gaf aan dat door die reparatie er meer rust en minder ruzie tussen ouders was. “Elke ochtend word je wakker met die lekkage, met schimmel, met een onverzorgd huis. We hadden al schulden en konden dit dak niet repareren. Mijn man en ik kregen ruzie om geld. We zagen geen mogelijkheden en wisten dat dit van kwaad tot erger zou worden. We voelden ons geen goede ouders. Lieten het huis verslonzen, je hebt geen zin meer om ergens in te investeren. Mijn man voelde zich te kort schieten voor het gezin. We konden de kinderen geen aandacht meer geven. Ons hoofd zat vol.” Een wijkteammedewerker zette het ‘gezin als geheel’ centraal. En vroeg zich af: “wat als we investeren in het huis en in de schulden. Wat kunnen we daarmee voorkomen? En wat levert het dit gezin op? Zo heeft hij op ontschotte werkwijze ondersteuning geboden. Het dak is gerepareerd, vanuit armoedemiddelen. Met vrijwilligers zijn de muren gesausd, zijn de slaapkamers behangen en is het huis opgeknapt. Ouders en kinderen hebben hier hard aan meegewerkt. En daardoor kregen ze weer energie. De jongen ging weer naar school, waardoor de leerplichtambtenaar niet meer nodig was en de hulpverlening voor ouders en zoon kon afgebouwd worden. Het leven van dit gezin is erg veranderd. Ouders hebben nu ondersteuning bij de financiën en daardoor meer ruimte in hun hoofd. Door de vrijwilligers hebben ze een sociaal netwerk opgebouwd en met de kinderen gaat het ook veel beter.

'Het gezin als geheel zien!' Soms is er vanuit de ene ‘koker’ investering nodig om op een ander leefgebied erger te voorkomen. Gemeenten kunnen dat en mogen dat. En dat is de kracht van  de decentralisaties. U kunt zich voorstellen dat bovenstaand verhaal mij heel blij maakt! Graag neem ik u mee in de ontwikkelingen die wij bij de Transformatieagenda de afgelopen periode hebben doorgemaakt.