Copy
View this email in your browser
Hallo beste lieve <<First Name>>,
 
De coronatijd heeft mij tijdelijk tot stilstand gebracht. Ik vreesde dat als ik tot stilstand zou komen er van alles ‘mis’ zou gaan: mijn inkomsten zouden verdwijnen, mijn levensvreugde die ik haal uit het werken met groepen zou verdwijnen, kortom: het zou niet best zijn.
 
Niets blijkt echter minder waar. Juist in deze verwarrende periode hebben organisaties behoefte aan iemand die met een frisse blik kan meedenken en werken aan de vraagstukken waar zij mee worstelen.
 
Nu niks meer loopt als normaal is de noodzaak om opnieuw te kijken groter: werkt het nog wel wat wij doen en wat kan er wellicht ook anders en hoe dan? Laat dat nou precies zijn wat ik met mijn interventies en workshops graag met mensen onderzoek.
 
In deze brief laat ik je zien waar ik mijn kunstenaarsaanpak heb in mogen zetten.
 
Veel kijk en leesplezier!
Politiewerk in coronatijd
Zoomsessie met wijkagenten, buurtbewoners en ondernemers over de impact van  corona in de wijk. In samenwerking met innovatiemakelaar van de politie Paul Bingen en Kracht&Co.
De wijkagent tikte onrustig met z’n vingers op tafel en keek lichtelijk verward uit z’n ogen. ‘Ik heb geen idee meer wat er allemaal gebeurt in de wijk. De criminaliteit verdwijnt achter de voordeur in deze coronatijd’.
 
In samenwerking met innovatiemakelaar bij de politie Paul Bingen ontwerp en faciliteer ik een digitale sessie met wijkagenten, buurtbewoners en ondernemers uit de wijk. Dit past in het streven van de politie om hun beleid beter af te stemmen op wat er in de maatschappij leeft.
 
Wijkagenten hebben een belangrijke functie voor de leefbaarheid van een wijk; ze zijn als het ware de ogen en oren van een wijk. Maar hoe doe je dat in tijden van corona als iedereen binnen blijft?
 
“Wij hebben wel wat anders aan ons hoofd” beklagen de horeca-ondernemers en winkeliers zich tijdens de sessie. Zij waren altijd een belangrijke informatiebron voor de wijkagenten omdat de ondernemers snel zien wat er in de wijk aan de hand is. Maar die moeten nu hun eigen hoofd boven water houden:
 
‘We worden geacht ons aan te passen en ons te richten op ‘back to normal’ maar ik zit tot over mijn oren in de ellende! ‘Back to normal’ zit er voorlopig niet in, en wellicht wel nooit meer! Ik heb nog nooit zo sterk ongelijkheid ervaren in Nederland, ik ben als ondernemer zonder vast inkomen totaal kwetsbaar. Ik voel me niet gezien door onze overheid hierin.’

De wijkagent voelt zich machteloos. Hij ziet zich als een verlengstuk van de overheid, hij kan deze faillissementen en onzekerheid niet oplossen, maar hij heeft toch de behoefte om iets concreets te beteken voor zijn wijkbewoners en ondernemers.
 
Hoe heb ik daarbij geholpen
Het was duidelijk dat alle partijen op hun eigen eilandje worstelden met de gevolgen van de coronatijd. Er leek even geen ruimte voor samenwerking. Daar kom ik in beeld als kunstenaar.

Ik luisterde naar alle partijen en maakte een gedicht waarin alle spanningen een plek kregen. Toen ik dat voordroeg werd ieders realiteit zichtbaar en ontstond er weer verbinding.
Sneldichten: Tijdens de zoomsessie maakte ik op basis van de verhalen van wijkagenten, buurtbewoners en ondernemers een gedicht. Kijk hier een fragment.
Nadat het gedicht was voorgedragen was de wijkagent ontroerd. Hij zag voor zich dat een belangrijke daad kon zijn voor hem om regelmatig bij de ondernemers aan te lopen om hen over hun sores te horen, ook al kon hij deze niet zelf oplossen. De ondernemer was geraakt en zei dat ze ervoer dat ze niet alleen hoefde te vechten maar dat er ook aandacht was voor haar positie.
 
Een beeld maken van een realiteit die eerst niet zichtbaar was, daarmee kan ik als kunstenaar nieuwe inzichten bewerkstelligen. Juist in deze tijden waarin er van alles ontregeld is, gebeurt er veel onder de oppervlakte wat van belang is om zichtbaar te maken.
‘Marjolijn droeg haar gedicht voor in de centrale groep. Daarin zat al zo’n lading en aansluiting op de beleving van de deelnemers, dat het vervolg van de sessie plaatsvond vanuit een enorme openheid en engagement. De deelnemers konden beter bij hun eigen ervaringen komen en daarmee ook bij een eigen idee over de toekomst.' 

Jan Huisman, procesbegeleider Kracht&CO
Kunst biedt nieuw perspectief
Interview met Bart van Rosmalen tijdens Musework Live, de afsluitende festivalweek van de Werkplaats Muzisch Onderzoek.
In dit interview met lector Bart van Rosmalen van het lectoraat Kunst en Professionalisering aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, vertel ik nog meer over mijn werk als kunstenaar voor de politie.
Het gaat over hoe ik werkvormen uit de kunst gebruik om organisaties te helpen bij complexe vraagstukken. Dat is precies mijn passie.
 
Onderdeel van dit lectoraat is de werkplaats Muzisch Onderzoek. In de werkplaats is aandacht voor het inzetten van het perspectief van de kunstenaar voor frisse invalshoeken en creatieve oplossingen bij vraagstukken in organisaties en maatschappelijke vraagstukken.
Ik ben als begeleider betrokken bij deze werkplaats waarbij we kijken hoe muzische oftewel kunstwerkvormen ook in organisaties werken.

Daarbij blijkt dat gedeeld eigenaarschap en de persoonlijke betrokkenheid van alle partijen op het vraagstuk belangrijk is. Dat maakt dat er constructief samen gewerkt wordt aan de vraag. Er ontstaat ruimte waarin de mensen zelf tot nieuwe oplossingen komen waar draagvlak voor is.
 
Ben je benieuwd wat het Muzisch Perspectief in praktijk ook voor jou kan betekenen? Kijk dan (een deel van) dit interview waarin ik te gast ben bij lector Bart van Rosmalen, oprichter van het lectoraat.
 
Je krijgt zo een beeld van hoe ik werk en wellicht inspireert het je om gezamenlijk een volgend project te organiseren rondom een complex vraagstuk in jouw organisatie of rond een maatschappelijk vraagstuk.


Wil je op de hoogte blijven van de activiteiten van het lectoraat Muzische Professionalisering? Is het wellicht ook voor jouw praktijk verrijkend om te werken vanuit een Muzisch Perspectief?
Ga dan naar www.musework.nl en geef je onderaan de pagina op voor de nieuwsbrief of overweeg om zelf ook deel te nemen aan de volgende werkplaats.
De mens zien bij dementie
 Foto's van het vooronderzoek voor TurnLab Demenszien, Speelplaats voor mantelzorgers. Ik hield interviews, werksessies en een test workhop met mantelzorgers en studenten van de AHK.
Een concreet voorbeeld van hoe ik werk aan zo’n maatschappelijk vraagstuk is het project Demenszien Speelplaats voor mantelzorgers. In een periode van zes maanden begeleid ik een 6-tal workshops die ik ontwerp in samenwerking met kunstenaars en een onderzoeker.
 
Het initiatief hiervoor komt van de TurnClub (Merlijn Twaalfhoven) en Het huis van de tijd, een organisatie die een ontmoetingsplek biedt voor mensen met dementie. Wie je bent en wat je kunt staat daar centraal, in plaats van de dementie.
 
In de workshopreeks creëer ik vanuit diezelfde gedachte ook aandacht voor de mantelzorger. De reguliere ondersteuning voor deze groep vertrekt vanuit traditionele medische en maatschappelijke veronderstellingen waarbij de mantelzorger vooral in de rol van zorgdrager gezien wordt. De persoonlijke en relationele kant komt er minder aan bod. Terwijl dat juist enorm veel impact heeft.

Ik citeer één van de geïnterviewde mantelzorgers: ‘Dementie is grote pech; je hebt het samen: het is een zoektocht en een worsteling om met elkaar in contact te blijven. De mantelzorger moet zijn autonomie steeds meer prijsgeven. Waar blijft de Academie voor Mantelzorg?’
 
Daarop aansluitend staat in de workshops de vraag centraal:
Je bent als mantelzorger betrokken bij iemand die dementie heeft. Je hebt een nieuwe rol gekregen. Er vallen zintuigen uit maar welke vormen van contact en verbinding zijn erbij gekomen?

Ik verplaats dus het medische perspectief naar een onderzoekend, kunstzinnig perspectief. We ontmoeten de mantelzorger niet alleen in de rol van zorgdrager en zorgvrager, maar ook in zijn vermogen een eigen nieuwe relatie te ontwikkelen tot de geliefde die hij verzorgt.
 
Ik stuur binnenkort weer een brief waarin ik uitgebreider vertel over de vorderingen van het project Demenszien Speelplaats voor mantelzorgers.

Wil je meer weten van het mooie werk van de TurnClub? Bekijk eens de website van de TurnClub en lees meer over dit project en andere projecten.

 
Ik vind het verheugend om te zien dat er steeds meer maatschappelijk draagvlak komt voor de kunstenaar als waardevolle samenwerkingspartner!
 
Heeft deze coronaperiode jou ook ontregeld? En zou je daar meer profijt uit willen halen, zodat je de crisis benut om nieuwe richting te vinden? Neem dan contact met me op.

 
Fijne zomer en veel liefs van Marjolijn Zwakman
Wesite Wesite
FaceBook FaceBook
LinkedIn LinkedIn
Instagram Instagram
Email Email
Copyright © 2020 Marjolijn Zwakman I Kunst in verbinding, All rights reserved.

Met dank aan: Laura van Lee van Dat Kan Makkelijk - strategie en Rozemarijn van West - eindredactie tekst.

Wil je de Verwonderbrief niet meer ontvangen: unsubscribe from this list.

 
Email Marketing Powered by Mailchimp